Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. . ” diye düşünüp tedirgin oldu. Biraz zam yapıyorum. . Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. Kontrollü kaos ortamı yarattım. . Hemen beklenti içine giriyorlar. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. . *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. Hemen haklıyorum!",. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Aradan zaman geçiyor, biraz daha. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. Atlar yine rahatlar. . Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. . Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. . Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. . Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur.

Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. ” diye düşünüp tedirgin oldu. . Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. . Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. Hemen haklıyorum!",. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. . Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. . Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. Biraz zam yapıyorum. Atlar yine rahatlar. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. . Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. . . . Kontrollü kaos ortamı yarattım. Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Hemen beklenti içine giriyorlar. Aradan zaman geçiyor, biraz daha. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor.